In 1992 kreeg ik een heftige voorhoofdsholtonsteking, ik moest acuut naar het ziekenhuis worden gebracht. Mijn vader bracht me snel naar het ziekenhuis in Heerenveen (KNO) daar werd ik nagekeken door een KNO arts en ik moest meteen 'doorgespoten' worden. Eerst werd ik verdoofd voordat mijn neusschot gekraakt werd, vervolgens injecteerde hij een vloeistof door mijn neus. Dit mocht jammerlijk genoeg niet baten. Toen zei de arts dat er nog maar 1 optie over was. Hij wou een gat in mijn schedel boren om de verstopping te verhelpen. Dit gebeurde. Ik werd wakker met hechtingen en een gat in mijn schedel boven mijn rechter wenkbrauw met daarin een buisje (drain).
Het was een regelrechte nachtmerrie maar de pijn was verdwenen.
